به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، تیمی از محققین دانشگاه های جورجیا و ویرجینیا مدل کامپیوتری را برای کمک به محققین طراحی کرده اند که منجر به درک بهتر تغییرات در عملکرد ریوی و مکانیک تنفسی با پیر شدن فرد می شود. آن ها براین باورند که مطالعه آن ها می تواند منجر به بهبود پروتکل های موجود برای بیمارانی شود که نیازمند تهویه مکانیکی هستند. این مطالعه تحت عنوان" پیری روی دینامیک جریان هوا و عملکرد ریوی در برونشیول های تنفسی اثر می گذارد"(Aging Effects on Airflow Dynamics and Lung Function in Human Bronchioles) در مجله PLOS ONE منتشر شده است.

برخلاف مزایای استفاده از تهویه مکانیکی برای کمک یا جایگزینی تنفس خودبخودی، این درمان می تواند منجر به طیف وسیعی از مشکلات شود که ناشی از آسیب های ریوی ناشی از این تهویه کننده ها هستند. این اختلالات شامل نشت هوا، سمیت اکسیژن و آسیب ساختاری به ریه ها است. نرخ مرگ برای افراد  مسنی که نیازمند تهویه مکانیکی هستند حدود 53 درصد است.

هر چند محققین می دانند که با افزایش سن عملکرد ریوی کاهش می یابد. اما درک تغییرات دخیل در ویژگی های مکانیکی بافت ریوی طی زمان مشکل است. در این بین توجه زیادی به فرایندی به نام انطباق ریوی یا lung compliance معطوف شده است که توانایی بافت ریوی در جذب نیروی اعمال شده روی آن است که از تهویه مکانیکی منجر می شود. ریه هایی که سازش پذیری کمی دارند، سفت بودند و نیازمند فشار بیشتری برا رسیدن به حجم نهایی هستند و در نتیجه تنفس به کمک آن ها مشکل است. این محققین مدل کامپیوتری را بر مبنای داده های بدست آمده از MRI‌و CT درخت نای و برونشیولی، برونشیول ها و کیسه های هوایی یک فرد 50 و یک فرد 80 ساله بود. محققین دریافتند که lung compliance به میزان 41 درصد برای افراد 80 ساله در مقایسه با 50 ساله افزایش پیدا می کند که حاکی از این است که برای پر شدن ریه های یک بیمار پیر از هوا، کار بیشتری مورد نیاز است. علاوه براین شبیه سازی ها نشان داد که پیرها به دلیل تغییراتی که در ویژگی های مکانیکی ریه هایشان اتفاق می افتد و بوسیله میزان فشار و استرس برشی وارده بر دیواره ریه ها اندازه گیری می شود، به بیماری های ریوی حساس تر هستند. داده های این مطالعه موجب می شود که در طراحی تهویه کننده های مکانیکی برای بیماران ریوی، به نکات بیشتری توجه شود.

پایان مطلب/